Қайран біздің әкелер! Ешқашан серттен таймаған, "балам жесін" деп асқа тоймаған... Бүтін киім киіп, сайран салмаған, бүкіл ғұмырын отбасына арнаған. Сенің маған бар-жоғы 30 жылға жетер-жетпес серік боларыңды кім біліпті? Маңдай терімен тапқан бір үзім наны болса, менің алдыма, немерелерінің алдына ысырып қоятын. Ардан аттамаған, ешкімді даттамаған, жақсымды асырған, жаманымды жасырған. Қадіріңді өзім ата-ана болып, балалы болғанда барып білдім. Ардағым, асылым! Айбатым, қайраттым! Ақылшым, қамқорым! Басымнан сипап, жұбататын, еркелетін, маңдайымнан иіскеп қана, бауырына қысатын әкетайым! Жатқан жеріңіз жай болсын!

Көзден жас ыршып түсті, бір өкініш өңменімді қыршып түсті...

Ата-анамды енді түсініп жүрмін...